Αιδέσιος

Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Χριστιανός ιεραπόστολος (4ος αι. μ.Χ.). Αδελφός του Φρουμεντίου, επίσκοπου της Αβησσυνίας. Το 330 μ.Χ. τα δυο αδέλφια ταξίδεψαν μαζί με τον φιλόσοφο θείο τους Μερόπιο στις Ινδίες, όπου αιχμαλωτίστηκαν από τους ιθαγενείς, οι οποίοι σκότωσαν τον Μερόπιο και οδήγησαν τους νέους στον βασιλιά της Αβησσυνίας. Ο βασιλιάς συμπάθησε τους αιχμαλώτους και τους επέτρεψε να κηρύξουν τη νέα θρησκεία. Μετά τον θάνατό του, η βασίλισσα ανέθεσε την επιτροπεία του ανήλικου διαδόχου στους δύο αδελφούς καθώς επίσης και την ίδια τη διακυβέρνηση της χώρας. Αργότερα ο Α. γύρισε στην Τύρο όπου έγινε ιερέας, ενώ ο Φρουμέντιος χειροτονήθηκε στην Αλεξάνδρεια, πρώτος επίσκοπος της Αβησσυνίας και, στη συνέχεια, αφιερώθηκε στοέργο του εκχριστιανισμού της χώρας αυτής. 2. Μάρτυρας από τη Λυδία. Καταδικάστηκε για τη χριστιανική του πίστη να δουλεύει στα μεταλλεία της Αιγύπτου. Βασανίστηκε άγρια και θανατώθηκε. 3. Νεοπλατωνικός φιλόσοφος από την Καππαδοκία (4ος αι. μ.Χ.). Τη βιογραφία του έγραψε ο Ευνάπιος. Όταν ήταν νέος τον έστειλαν οι γονείς του στην Αθήνα να σπουδάσει χρηματιστική. Αυτός όμως σπούδασε φιλοσοφία, επειδή αισθανόταν έντονη κλίση γι’ αυτή. Αφού γύρισε στην πατρίδα του, πήγε στη Συρία και έγινε μαθητής του διάσημου φιλοσόφου Ιάμβλιχου. Γρήγορα αναδείχτηκε και έγινε σχεδόν ισάξιος του δασκάλου του. Μετά τον θάνατό του ίδρυσε τη νεοπλατωνική σχολή της Περγάμου. Εκεί είχε πολλούς μαθητές, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Μάξιμος, ο Πρίσκος, ο Ευσέβιος και αυτός ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης. Πέθανε χωρίς να αφήσει γραπτά έργα.